Καλλιγάς, Μαρίνος

(Αθήνα 1906 – 1985). Ιστορικός και κριτικός τέχνης. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ιστορία της τέχνης στη Γερμανία και αισθητική στο Παρίσι. Διετέλεσε επιμελητής στην έδρα της ιστορίας της τέχνης του Eθνικού Mετσόβιου Πολυτεχνείου (1941), έφορος αρχαιοτήτων Δ’ περιφέρειας (1942) και έφορος βυζαντινών αρχαιοτήτων των νησιών του Αιγαίου (1943). Χρημάτισε επίσης υφηγητής της βυζαντινής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1946) και από το 1949 διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης, ενώ το 1951 εξελέγη γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας. Υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου (έως το 1964), του Ωδείου Αθηνών, του Μουσείου Μπενάκη κ.ά. Δημοσίευσε σε περιοδικά αρχαιολογικές μελέτες και τα έργα Αγία Σοφία Θεσσαλονίκης (1935), Η αισθητική του χώρου της ελληνικής εκκλησίας (1946) κ.ά.